Nederlands dit jaar zonnigste,  grootste en gezelligste blues festival, stond er dit jaar op 6 & 7 mei ook weer, met (jawel!) een boeiend en afwisselend programma op de twee festivaldagen. Een van de namen die bij vele muziekliefhebbers zeker een belletje deed gaan rinkelen, was Southside Johnny. Hij tourt momenteel, om zijn nieuwe album “Soultime!” te promoten. Zijn aanwezigheid in Ospel was voor Rootstime een reden, om hem enkele vragen te stellen. We waren op tijd voor de gemaakte afspraak, maar hadden echter niet op zijn tour manager gerekend, die Johnny niet onmiddellijk “vond” (omdat hij zijn rust nodig had). Na lang wachten, ging dan toch de magische deur van de grote tourbus voor ons open…

John Lyon aka “Southside” Johnny (°1948, Ocean Grove, NJ) is een Amerikaans singer-songwriter, die vooral gekend is als frontman van ‘Southside Johnny & the (Asbury) Jukes’. Hij wordt ook de peetvader van de “(New) Jersey Shore Sound” genoemd, die zijn oorsprong (niet geheel toevallig), in de geboorteplaats van John Lyon vond. Als definitie van ‘Jersey Shore Sound’ vond ik ergens: “Een mix van oude pré-Beatles R&R met pre-Motown R&B”.

In 1974 richtten zanger / harmonicaspeler John Lyon en gitarist / songwriter "Miami" Steve Van Zandt de ‘’Southside Johnny & the Asbury Jukes op. Van Zandt ruilde in 1975 de Jukes voor de ‘E Street Band’ (van Bruce Springsteen), maar bleef de Jukes managen, hun nummers schrijven en hun albums producen. De originele Jukes line-up was: Billy Rush (gitaar), Kevin Kavanaugh (keyboards), Al Berger (bas), Kenny Pentifallo (drums), Carlo Novi (tenor sax), Eddie Manion (baritone sax), Tony Palligrosi (trompet), Ricky Gazda (trompet) en Richie "La Bamba" Rosenberg (trombone).

De band tekent een contract bij Epic Records en brengt in 1976 hun debuut studio album “I Don't Want to Go Home” uit. In 1977 volgt “This Time It's for Real”, een album met meer inbreng van Springsteen en gastinbreng van The Coasters, The Drifters en The Five Satins. Omdat hun derde album “Hearts of Stone” (1978), qua verkoop flopt, verbreekt Epic Records hun contract. Bij Mercury brengen ze “The Jukes” (1979), “Love Is a Sacrifice” (1980) en het dubbele live album “Live: Reach Up and Touch the Sky” (1981) uit. Atlantic Records / Mirage laat Lyon vrij samen te werken met Billy Rush, omdat het niets werd met producer Nile Rodgers en “Trash It Up!” (1983), wanneer ze “In the Heat” (1984) uitbrengen. Door het vertrek van Billy Rush moet Lyon “At Least We Got Shoes” (1986) verder alleen afwerken, waarna hij een solo album “Slow Dance” (1988) uitbrengt. Southside & the Jukes gaan opnieuw met Springsteen en Van Zandt samenwerken voor het album “Better Days” (1991). Na een onderbreking van tien jaar begint Lyon met zijn eigen Leroy Records label en brengt hij “Messsin' With the Blues” (2000) uit. In 2002 volgt “Going to Jukesville”.

Mr. John Lyon, welkom in Nederland, welkom in Ospel op het Moulin Blues Festival. Wij zijn blij dat we voor de Belgische muziek site Rootstime dit gesprek met U mogen doen. Ons doel is roots muziek promoten door reviews van albums en concerten en door het doen van kleine interviews...

Mr. Lyon je bent afkomstig uit de East Coast, Ocean Grove, New Jersey. Iedereen kent je als “Southside” Johnny en als frontman van de Asbury Jukes. Kan je ons wat meer vertellen over deze toevoeging “Southside” aan je naam, over het begin?

De toevoeging “Southside” aan mijn voornaam Johnny is niet van mij, dat heb ik zelf niet gedaan. Ik woonde in de late jaren ’60 in Ocean Grove, New Jersey en er was een band, ‘Dr. Zoom & the Sonic Boom’. Deze band was de “overgang” tussen Bruce Sprinsteen’s ‘Steel Mill’ en de ‘Bruce Springsteen Band’. Het was geen echte band, maar meer een jam band, “bijeengeraapt” door Springsteen en Steve van Zandt en bedoeld om enkele avonden te kunnen optreden en om zo aan wat geld te geraken.

(Dr. Zoom & the Sonic Boom’ is in 1971 opgericht in opdracht van Bruce Springsteen om in de Sunshine Inn club in Asbury Park, NJ, te kunnen openen voor ‘The Allman Brothers Band’ en ‘Cowboy’. De bandleden waren: Bruce Springsteen - gitaar/zang, Steve van Zandt – gitaar, John Waasdorp - piano, David Sancious - keyboards, Garry Tallent - bas/tuba, Southside Johnny - harmonica, Bobby Williams - drums, Vini Lopez – drums, Albee Tellone - sax, Bobby Feigenbaum – sax & Tinker - conga drum /nvdr)

Het was een band die, gezien de bandleden, heel veel muziek stijlen aan kon en waar iedereen, door zijn “specialiteit” een bijnaam kreeg. Steve werd “Miami” Steve, John werd "Hotkeys" John, Garry werd Garry “Funky”, Lopez werd “Mad Dog” en ik werd “Southside” Johnny...

Waarom wou je muzikant worden? Wat deed je het besluit nemen om muzikant te worden? Ben je opgegroeid in een muzikale omgeving. Hoe begon alles?

Mijn ouders waren grote muziekliefhebbers. Ik ben in een muzikale omgeving opgegroeid. Zij hielden van de Rolling Stones, T-Bone Walker, Johnny Winter, de jonge Ray Charles, Big Joe Turner, van die dingen... Telkens als ze van werken thuis kwamen, werd deze muziek opgezet en ik vond dat geweldig. Deze muziek maakte me gelukkig. Met deze muziek kon ik alles van me afzetten.
Wanneer wou je muzikant worden?
Ik speelde al enkel jaren muziek, voor ik besloot om beroepsmuzikant te worden. Ik vertoefde vaak in clubs en leefde tussen de muzikanten. Het is vanzelfsprekend gekomen...

Ben je een man met een missie?

Neen, helemaal niet. Ik ben muzikant, speel muziek en wil mensen gelukkig maken. Het belangrijkste vind ik, is dat ik mezelf amuseer.  Als je jezelf niet amuseert, zal je het publiek ook niet blij maken. Dat lukt me ondertussen al veertig jaar... That’s it!

Je startte in 1974 met Steve Van Zandt (die een later de band verliet) als ‘Southside Johnny & the Asbury Jukes’. Na meer dan vier decennia ben je nog steeds de frontman en tour je nog steeds wereldwijd. Hoe verklaar je dit? Waarom doe je dit nog?

(Hij verbetert me) Ik ben beginnen te zingen in 1967. 1974 Was de start met de Asburry Jukes.
Waarom nog steeds bezig en succesvol?
Je moet ervan houden om steeds onderweg te zijn. Ik heb het karakter van een bulldog: ik doe het, ook al hebben de anderen het al dan niet graag of niet graag. Ken je dat? Dat was voor mij de drijfveer in de beginjaren (hij noemt het de “leerjaren”). Nu heb ik voldoende songs, albums, een goede band en ervaring en weet beter hoe het gaat en moet. 

Is touren / optreden verschillend in Europa dan in de States? Verschilt het publiek?

Het verschil? Het eten is hier veel beter!... (lacht uitbundig)
Ik denk dat men hier blij is om ons te zien, dat we naar hier komen voor optredens. (hij reletiveert hierna) In Amerika touren we vaker, maar zijn ze nog altijd blij van ons te zien.

De muziek scene moet in de voorbije decennia veranderd zijn. Wat waren voor jou deze veranderingen? 

De grootste verandering voor mij, is het meer en meer verdwijnen van de albums, het vinyl...
Ik heb ondertussen mijn eigen label (Leroy Records), mijn eigen uitgeverij. Ik geef uit wat ik wil en wanneer ik wil. Door het internet en de kleine (thuis) studio’s zijn de mogelijkheden erg uitgebreid, veel “breder” geworden. Je kan veel meer gemakkelijker en zelf doen en je hebt geen grote labels meer nodig.           

Ik denk dat je de film “The Bucket List” kent (met Jack Nicholson & Morgan Freeman). Heb je als muzikant ook een muzikale “want to do” list?

Ik ken de film, maar heb hem zelf nog niet gezien en ik wist niet dat ze dat een “bucket list” noemden...

Er zijn zeker nog albums, die ik zou willen maken. Ik wil een vervolg maken op mijn laatste album “Soultime!” en ik wil verder werken aan mijn side project met de ‘The Poor Fools’, met wie ik ook nog een album wil maken. Ik zou ook duetten wil doen, met Bonnie Raitt bv. Ik ken ze, zie je...

(‘Southside Johnny & The Poor Fools’ is een side project dat Johnny doet met Jeff Kazee, John Putnam, John Conte & Neal “the Dude” Pawley en waarin hij nummers van collega muzikanten als Dylan, Mose Allison, Muddy Waters, NRBQ, Richard Thompson, Emmylou Harris, The Band... covert/nvdr)

Dixit Johnny Lyon:
“The Poor Fools tour is a chance for me to try out different material and some Jukes standards in an acoustic-ish form. In this incarnation, musicians such as Jeff Kazee, John Conte, John Putnam, Neal "The Dude" Pawley and I will all be singing, playing, and having some fun on stage. It will be a loose mix of songs, stories and banter between the musicians and–hopefully–the audience. Just lookin' to have a good time. It'll be a little side trip between the usual Asbury Jukes touring and our next recording...”

Als ik naar je discografie kijk, is dit een heel lange lijst. Herinner je nog de opnames van je éérste album “I Don't Want to Go Home” – 1976? Welke albums vind je special / bijzonder?

Sorry, dat de lijst zo lang is...
Ik heb geen favoriete albums. Al mijn albums zijn ergens special voor mij.
(hij denkt even na en noemt dan toch een titel...)
“Hearts of Stone” (1987) was speciaal, niet gemakkelijk om te doen. Steve en ik hebben hier hard aan gewerkt, de beslissingen waren hier soms moeilijk...

 “Soultime!” is je laatste album. Het een soul album, een “feel good album”, is dat juist? Wie waren je soul voorbeelden?

Klopt. Dit is soul, vandaar ook de titel...
Ik heb veel soul idolen. Sam & Dave, Ray Charles, Marvin Gaye, (denkt even na) Otis Wright, William Bell...  Go on!

Heeft Jeff Kazee (producer, keys) zijn werk goed gedaan? Ben je tevreden over het resultaat? Hoe waren de reacties?

Jeff en (hij vult zelfzeker aan) ik, deden het goed. Het resultaat is OK! Jeff is mijn toetsenman en mijn partner songwriter.

Staan er bijzondere / persoonlijke nummers op het album? “Looking for a Good Time”?

Er staan enkele persoonlijke nummers op. Songs over dingen die ik meegemaakt heb. Romances, dingen waar je spijt van heb... (hij blijft algemeen, zonder een titel te noemen)

Wat zijn je plannen voor de nabije toekomst?

Bestaat er een nabije toekomst (“a next future”)? Na het einde van de wereld? Als dat zo is, wil ik een vogel zijn. Ik zou absoluut willen kunnen vliegen. Daar heb ik altijd al van gedroomd...

Waar ben je buiten muziek mee bezig?

Lezen, de natuur. Ik ben graag buiten, in de natuur. Ik observeer vogels. Ik ga graag diep in de bossen om te wandelen, na te denken en te observeren. Je hoofd klaart dan op en je zorgen verdwijnen.

Wat gaat er op je set list staan, hier in Moulin Blues: een set list “as usual”? De “SOULTIME DANCE PARTY” plus ??

Uiteraard nummers uit ons “Soultime!” album en vorige albums en, blues en New Orléans “stuff”, wat Chicago blues... We’ll see!...

Southside Johnny thanks again for your time and keep on playing your fantastic music!

Eric Schuurmans

meer foto's